Upały i pożary

W Hälsinglandzie śnieg leżał jeszcze w maju. Gdy zaczął topnieć, pojawiły się lokalne podtopienia, a po nich przyszła susza i upały. Już w czerwcu pojawiły się informacje o ogólnokrajowych problemach z jedzeniem dla zwierząt - m.in. krów. Rolnicy mają dla zwierząt pastwiska letnie i łąki, z których robią zimowe zapasy jedzenia. Ze względu na suszę, zwierzętom przestały wystarczać dotychczasowe pastwiska i zaczęły jeść trawę z łąk przeznaczonych na zimę. Pojawiły się wtedy pierwsze inicjatywy łączące ludzi mających nieużywane łąki z potrzebującymi rolnikami. Sprawa zrobiła się tak poważna, że nawet wojsko pozwoliło rolnikom wykosić trawę na poligonach. Część rolników, widząc, że nie będą mieć czym karmić zwierząt zimą, postanowiła zmniejszyć liczebność swoich stad; media informują, że obecnie kolejka do rzeźni jest długa na ponad dwa miesiące.

Drugim problemem są wysokie temperatury. Lipiec był najcieplejszy od 150 lat - nie ze względu na pojedyncze najwyższe temperatury, ale ze względu na średnią dla całego miesiąca. Nawet w Kirunie były dni gdy temperatura osiągała 28 stopni - wiem, bo sprawdzałam; liczyłam, że jeśli u nas będzie za gorąco, to wybierzemy się na kilka dni na północ.

[Termometrowi na oszklonym tarasie skończyła się skala]

Susza i wysokie temperatury przyczyniły się do pożarów. Duża część Szwecji pokryta jest lasami - w gminie Ljusdal, gdzie był największy pożar, lasy pokrywają 95% terenu. Pomimo tego, brakuje planów gaszenia pożarów na dużych obszarach (w tym dróg/przecinek przeciwpożarowych) i jest za mało latających jednostek gaśniczych (o czym była mowa już kilka lat temu przy innym dużym pożarze lasu).
Tydzień temu w wielu województwach wprowadzono zakaz grillowania - nawet na własnej działce i wyznaczonych miejscach. Ale już od wczoraj w Sztokholmie można grillować na własnej działce, a od dzisiaj również w Gävleborg; wciąż jednak nie wolno grillować ani palić ognisk w parkach, nawet w wyznaczonych miejscach. Niektóre sklepy wycofały czasowo ze swojej oferty jednorazowe grille; a campingi i miejsca odwiedzane przez turystów informują o zakazie grillowania i ryzyku pożarów w kilku językach (MSB - organizacja, której odpowiednikiem w Polsce jest prawdopodobnie Obrona Cywilna Kraju - udostępniła wzory w 10 językach, więc kto chce może wydrukować i wywiesić tę informację w swojej okolicy).

W Szwecji wciąż płonie ponad 20 miejsc, ale większość z nich jest już pod kontrolą.

Most zwodzony w Södertälje

Do pracy najczęściej jeżdżę pociągiem podmiejskim (pendeltågiem), ale widziałam, że w da się dojechać również autobusem. Pociągi często mają problemy - gdy jest bardzo ciepło, bardzo zimno lub gdy spadnie dużo śniegu. Chciałam sprawdzić komunikacyjną alternatywę, więc w ubiegłym tygodniu wróciłam do domu autobusem.

Z autobusu można zobaczyć centrum Södertälje - wygląda jak polskie miasta na pocztówkach z lat '70. Może to przez kolory budynków a może przez wybór kwiatów w kwietnikach?
Bardzo ładna jest pętla autobusowa Södertälje Centrum. Przystanki są położone przy ulicy otaczającej park; po drugiej stronie ulicy jest zatoka i port dla małych łódek (fritidsbåtar).

W mieście jest również zwodzony most. Kawałek dalej, w miejscu gdzie zatokę przecina autostrada E4, również jest taki most, ale nigdy nie widziałam, żeby był podnoszony. A tym razem autobus się zatrzymał i zobaczyłam pionową jezdnię!

[Podniesiony most]

[Opuszczany most]

[Statek, który przepuszczaliśmy]

Mandat za parkowanie

Nieprawidłowe parkowanie to chyba najczęściej karane mandatem wykroczenie. W ciągu 6 lat mieszkania w Szwecji dostaliśmy mandat kilka razy - ostatnio za wystawanie za zewnętrzny obrys parkingu, a wcześniej między innymi za parkowanie w zbyt małej odległości od przystanku (o ile dobrze pamiętam, to było ze 2 metry za blisko).

Mandat wygląda jak żółty paragon i jest wkładany za przednią wycieraczkę. Jeśli nie zapłaci się w ciągu tygodnia czy dwóch, to mandat przysyłany jest też pocztą.

[Fragment mandatu z opisem wykroczenia i zaznaczoną pozycją wentyli]

Co ciekawe mandatu za złe parkowanie nie dostaje się od razu (są tu wyjątki, np. parkowanie na miejscu dla niepełnosprawnych albo na przystanku autobusowym), ale kontroler sprawdza po jakimś czasie (czytałam, że zależnie od właściciela kontrolowanego miejsca jest to 3-30 minut), czy samochód nie był w tym czasie przemieszczany. Dlatego na mandacie można zobaczyć pozycję wentyli w kołach w czasie kontroli. Chodzi o to, że w wielu miejscach, w których normalnie nie wolno parkować, można zatrzymać samochód na czas rozpakowywania albo pakowania auta i nie będzie się za to ukaranym.